Museumgroepen

Woensdag 11 en 25 september: museumgroepen naar de Kandinsky tentoonstelling in het H’ART museum. Kandinsky, pionier van de abstracte kunst (1866-1944)

Wassily Kandinsky speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de moderne kunst, maar welke stijl en  welke schilderijen daarbij horen is lastig. Hoe dat komt zien we op 11 en 25 september in de tentoonstelling in het H’ART Museum. Kandinsky’s baanbrekend werk wordt hier chronologisch getoond en dan valt op dat hij in de loop van zijn leven talloze uiteenlopende stijlen hanteerde.

Als geboren Rus uit een adellijke familie verbrandt hij in 1897 op zijn 30^ste  alle schepen achter zich door zijn vrouw te verlaten, zijn wetenschappelijke carrière op te geven en te kiezen voor een onzeker bestaan als modernistisch schilder. Hij vertrekt naar München waar hij een expressieve stijl met ongemengde kleuren hanteert en zich laat beïnvloeden door primitieve Russische volkskunst. Hij verlaat de academie en begint een eigen schilderschool voor de alle modernste kunst en begint vervolgens een relatie met een van zijn leerlingen. Hij krijgt een erfenis waarmee ze gaan reizen. Bij zijn verblijf in Nederland schetst hij de Volendammer en Marker vissersbevolking in klederdracht. Zijn Duitse vriendin Gabriëlle Münter maakt foto’s. Het resulteert in een prachtig schilderij dat op de tentoonstelling een ereplaats kreeg.

Gaandeweg werkt Kandinsky steeds abstracter, zijn expressionistische kleurvlakken leiden uiteindelijk tot doeken waarop hij geen herkenbare objecten meer te zien zijn. Hij schildert dat wat hij denkt te voelen áchter de materiële wereld die wij zien. Wat we ervaren met onze zintuigen is voor hem méér werkelijk dan wat we met onze handen en ogen gewaarworden.

Zo volgen we hem op zijn weg naar de totale abstractie die hij in 1911 beschrijft in zijn boek ‘Über das Geistige in der Kunst’ (Abstractie en Spiritualiteit in de Schilderkunst). Vervolgens verandert hij zijn stijl onder invloed van De Stijl en het Russisch constructivisme in meer geometrisch werk, waarvan ook enkele topwerken te zien zijn. Maar wanneer hij het laatste deel van leven in Parijs woont, is zijn werk pas echt bevrijd van de werkelijkheid. Hij is gelukkig in Parijs met zijn jonge Franse vrouw Nina en collega’s als Klee en Dali, die hem ook hebben beïnvloed. Totaal bevrijd van alle conventies maakt hij daar speels en lichtvoetig werk dat voor velen van ons een mooie verrassing zal zijn.

Behalve dit alles staan we midden in de tentoonstelling plots in een levensgrote reconstructie van zijn  ontwerp voor een museumzaal in Dresden. Deze werd gemaakt in 1977 voor het Centre Pompidou en zal voor het eerst weer te zien zijn.

Praktische informatie. Geen tijdslotticket nodig, wel vóór aanvang van de rondleiding je MJK of Vriendenpas laten scannen bij de kassa. Verzamelen in de hal.

Karin Kok